اضطرابتان را بسنجید+تست

افراد مضطرب در طوفانی از افکار غیرمنطقی گرفتار می شوند که اضطراب آنها را افزایش می دهد. آنها ممکن است در مورد نگرانی خودشان نگران شوند و غالبا احساسات و رفتارهای متناقضی داشته باشند.

آنها از یک سو باور دارند که نگرانی شان آنها را آماده نگه می دارد و از آنان در برابر بیماری یا هرچیز دیگری محافظت می کند و از سوی دیگر هم اعتقاد دارند نگرانی آنها را بیمار می کند و باید فورا آن را متوقف کنند.

این افراد بدترین حالت ممکن را پیش بینی می کنند، به توانایی خود برای مقابله با استرس اطمینان ندارند و در دنیای بلاتکلیفی دائما به دنبال یافتن قطعیت هستند.

اگر فرد نگرانی هستید شاید زندگی کردن در لحظه حال و لذت بردن از زندگی برایتان دشوار باشد و یا همیشه دنبال پاسخ هایی باشید که شاید هیچگاه به آنها دست نیابید.

دقت کنید که میزانی از اضطراب این روزها و با شرایط اپیدمی ویروس کرونا برای همه ما لازم و قابل قبول است تا هم مراقب باشیم و هم بیشتر رعایت کنیم اما بیش از آن دردسر است بهتر است با انجام این تست میزان اضطراب خود را بسنجیم:

لطفا با توجه به مقیاس 4 درجه ای زیر، عددی را که به بهترین وجه احساس کلی شما را در طول ماه گذشته توصیف می کند، در جای خالی قرار دهید.

1-اصلا صدق نمی کند 2-کمی صدق می کند 3-تا حدودی صدق می کند 4 - خیلی صدق می کند

1-احساس سستی و لرزش.......

2-ناتوانی در آرام سازی........

3-احساس بی قراری...........

4-خستگی زودرس..........

5-سردرد..................

6-تنفس های کوتاه......

7-سرگیجه یا احساس سبکی سر....

8-تکرر ادرار............

9-تعریق................

10-تپش قلب...........

11-ناراحتی معده.......

12-تحریک پذیری.......

13-از جا پریدن.........

14-مشکل در به خواب رفتن...

15-نگرانی زیاد............

16-دشواری در کنترل نگرانی......

17-عدم تمرکز..........

دقت داشته باشید که هر یک از این علائم می تواند نشانه یک بیماری جسمی نیز باشد اما اگر بیشتر این علائم در کنار نگرانی برای شما صدق می کند ، مشکل شما اضطراب زیاد است.

درصورتی که امتیاز شما در این تست بیش از 52 باشد بیانگر اضطراب مزمن و بین 35 تا 50 اضطراب متوسط و کمتر از 35 بیانگر عدم اضطراب است.

چند راهکار مقابله با اضطراب و نگرانی

کاهش برانگیختگی فیزیولوژیک: اگر نظر فیزیولوژیکی برانگیخته هستید، برای تجربه اضطراب آمادگی بیشتری دارید. باید میزان استفاده از کافئین (قهوه، چای، نوشیدنی های گازدار) را بررسی کنید.

تمرینات تنفسی و آرام سازی را انجام دهید که با کمک آنها می توانید سطح برانگیختگی فیزیولوژیکی را متعادل کنید. تمرکز و یوگا هم می تواند برای آرامش بدن و ذهن بسیار مفید باشند. ورزش منظم نیز در این زمینه تأثیرگذار است.

ذهن و بدن خودتان را آرام کنید: آرام سازی عضلانی و توجه آگاهی تنفسی را تمرین کنید. سعی کنید در لحظه حال بمانید و افکار و تنش ها را رها کنید.

شناسایی ترس ها و رویارویی با آنها: درصورتی که اضطراب شما از سطح معمول بالاتر باشد نیاز به مراجعه به روان درمانگر دارید تاشما را در شناسایی موقعیت ها و افکار پریشان کننده یاری کند.

اصلاح سبک تفکر: شاید شما بیش از حد مسائل را شخصی می کنید چیزهای زیادی را پیشگویی می کنید که هیچگاه اتفاق نمی افتند و یا اتفاقات کوچک را فاجعه جلوه می دهید مثلا یک گلودرد ساده را در این روزها به ابتلا به کرونا تعبیر می کنید، از طرق صحیح می بایست تفکرتان را برای واقع بینی بیشتر اصلاح کنید و در مورد خودتان عدالت بیشتری داشته باشید.

یادگیری چگونگی برخورد با نگرانی: همانند بسیاری از افراد نگران، ممکن است شما بر این باور باشید که نگرانی از شما محافظت می کند. می توانید تفاوت نگرانی کارساز و دردسرساز را یاد بگیرید، برخی محدودیت ها و بلاتکلیفی های معقولانه در زندگی را بپذیرید، مثل همین شرایط قرنطینه خانگی کنونی، در زمان حال زندگی کنید، افکار و هیجانات ناخوشایند خود را مورد قضاوت قرار ندهید و فرمانبردار محض نگرانی های خود نباشید. با بکارگیری این روش ها یاد می گیرید احساس اضطرار با که باعث ایجاد احساس دائمی استرس در شما می شود، به تدریج از بین ببرید.

افزایش توانایی حل مسئله: افراد نگران اغلب مشکلاتی را برای خودشان می سازند که وجود ندارند. ولی مسائل ساده را حل نمی کنند، زیرا این افراد از موقعیت های اضطراب زا اجتناب می کنند. باید یاد بگیریم مشکلات خود را به صورت سازنده حل کنیم و این خود موجب افزایش اعتماد به نفس ما در برخورد با مشکلات احتمالی می شود.

رشد و توسعه هوش هیجانی: شمار زیادی از افراد نگران در برخورد باهیجان هایشان مشکل دارند. آنها غالبا باور دارند که هیجان های ناخوشایند، آنها را احاطه کرده اند.

همچنین این افراد اعتقاد دارند که هیجان های منفی دائمی و یا خیلی بی معنا هستند. زندگی به معنی حذف احساسات و هیجان ها نیست، بلکه یادگیری چگونگی ایجاد زندگی با معنا در حضور هیجان ها است.

در نهایت اینکه برای کاهش اضطراب هایمان باید بلاتکلیفی این روزها را بپذیریم، چرا که ما نمی توانیم از همه چیز آگاه باشیم یا همه چیز را بدانیم یا کنترل کنیم، عوامل زیادی در وقوع یک پدیده دخیل هستند. هرچه بیشتر محدودیت های خودمان را بپذیریم، در دنیای واقعی احساس قدرت بیشتری را تجربه می کنیم.